آزمون های مقاومت در برابر خوردگی در پوشش نیکل
در این بخش به بررسی آزمون ها و تست ها ی مقاومت در برابر خوردگی درپوشش های نیکل حاصل از آبکاری می پردازیم .
1) آزمون پاشش نمک مس شتاب داده شده با استیک اسید ( Copper Accelerate Acetic Acid Salt Spray)
آزمون پاشش نمک (NaCl)معمولی برای ارزیابی مقاومت به خوردگی فلز روی و سایر پوشش ها مورد استفاده قرار می گیرد .قطعات آبکاری شده برای آزمون پاشش نمک در یک محفظه تحت شرایط دقیق و کنترل شده قرار داده می شوند . در این آزمون محلول مورد نظر با افزودن مس و استیک اسید اصلاح می شود تا به میزان قابل توجهی سرعت حمله به پوشش نیکل و خوردگی افزایش یابد . محلول در این آزمون شامل ، g\l 50 سدیم کلرید ، 0.2 g\l مس کلرید واستیک اسید تا رسیدن به اسیدیته 3.2 می باشد . دمای کاری محلول 50 درجه سانتی گراد می باشد .
2) آزمون پاشش نمک با استیک اسید
آزمون همانند آزمون پاشش نمک مس شتاب داده شده با استیک اسید است ، اما همانطور که محلول شامل مس نیست بسیار ملایم تر از روش قبلی است . این محلول شامل 5 g\l سدیم کلرید و استیک اسید تا رسیدن به اسیدیته 3.2 می باشد. دمای کاری محلول 35 درجه سانتی گراد است . این آزمون برای پوشش ای با ضخامت کم ترجیح داده می شود .
3) آزمون پاشش یا افشانه نمک (salt spray ) : تست افشانه نمک روش استاندارد برای تست و بررسی مقاومت به خوردگی است ، در این تست به بررسی مقاومت پوشش های به کار رفته و مقاومت آنها در برابر خوردگی می پردازند. آزمون پاشش نمک یک روش سریع تست مقاومت به خوردگی است که در آن به سطوح نمونه های آبکاری شده حمله ای خورنده به دلیل بررسی و ارزیابی پوشش حاصل از آبکاری صورت می گیرد .هرچه مقاومت پوشش ایجاد شده بیشتر باشد ، زمان آزمون افشانه نمک بیشتر خواهد شد بنابراین می توان نتیجه گرفت مدت زمان این آزمون به مقاومت پوشش حاصل از آبکاری وابسته است . تست افشانه نمک به دلیل ارزان بودن ، تکرار پذیر بودن و سرعت بالا محبوبیت بالایی دارد . ابزار این آزمون تشکیل شده از یک محفظه بسته که شامل محلول آب نمک 5 درصد به کمک هوای فشرده و که به وسیله نازل های افشانه کننده اتمیزه می شود با این کار افشانه آب نمک متراکم شده درون محفظه ایجاد می کند به گونه ای که نمونه ایی در این محیط در معرض این شرایط قرار میگیرند شرایط خورنده شدیدی را تجربه می کند . حجم این محفظه ها می تواند متفاوت باشد ، نکته ای که وجود دارد محفظه های بزرگتر می توانند محیط تست و شرایط همگن تری را فراهم می کند . انواع پوشش هایی که می تواند با این روش مورد آزمون قرار بگیرد عبارتند از : سطوح فسفاته ، آبکاری روی ، آبکاری کروم ، نیکل ، مس و قلع ، پوشش های رنگ ، پوشش های آلی برای بازداری خورنده ، پوشش هایی که با روش الکترولیتی اعمال نشده مانند پوشش های براده فلز روی . نکته ای که بسیار اهمیت دارد این است که سطوح پوشش داده شده به روش گالوانیزه گرم توسط افشانه نمک تست نمی شود . مدت زمان تست از چند ساعت برای مثال 8 تا 24 ساعت برای فولاد فسفاته تا بیش از یک ماه برای پوشش روی - نیکل می تواند تغییر کند .
4) آزمون corrodkote : این آزمون با آزمون های ذکر شده کمی متفاوت است . زیرا در آن از یک محیط خورنده به شکل دوغاب استفاده میشود . این آزمون جهت شبیه سازی لجن خورنده حاوی نمک های ضدیخ که در جاده ها در زمستان استفاده می شود و با پوشش های آبکاری قطعات در تماس هستند ، تعبیه شده است . دوغاب حاوی نیترات مس ، نیترات آهن و کلرید آمونیوم مخلوط شده با منعقد کننده است . این دوغاب بر روی پوشش قرار می گیرد و خشک می شود . سپس قطعات در یک محفطه تحت کنترل دما و رطوبت قرار می گیرند . خوردگی ممکن است با لکه های رنگی بر روی خمیر نشان داده شود .همچنین میزان خوردگی با بررسی سطح فلز و تاول ها و حفرات پس از حذف لایه دوغابی انجام می گیرد .
5) آزمون چرخه حرارتی : آزمون چرخه حرارتی به مواد پلاستیک آبکاری شده برای تست چسبندگی و اثر بخشی فرایند اعمال می شود . آزمون باید 24 تا 26 ساعت بعد از عملیات آبکاری انجام شود . یک چرخه کامل حرارتی باید از مراحل زیر تشکیل شود : 1) قطعات را به مدت 1 ساعت در دمای بالا قرار دهید . 2) اجازه دهید قطعات به دمای 20 تا 30 درجه سانتی گراد برسند و در این دما به مدت 30 دقیقه نگه داشته شوند . پس از 3 چرخه با چشم نباید نقص هایی ازجمله ترک خوردگی نقص هایی از جمله ترک خوردگی ، تاول ، تورق پذیری و فرورفتگی در پوشش دیده شود .
6) آزمون خوردگی تسریع شده برای پلاستیک آبکاری شده : قطعات پوشش داده شده برای آزمون خوردگی CASS در استاندارد ISO 9227 به مدت 24 ساعت پس از آبکاری برای مدت زمانی که در جدول 10 آمده است ، نگه داشته می شوند . مدت زمان آزمون خوردگی ، وسیله ای برای کنترل تداوم و کیفیت پوشش ها می باشد و لزوما به شرایط استفاده یا عملکرد ماده خورنده در واقعیت بستگی ندارد . مدت زمان آزمون خوردگی ، وسیله ای برای کنترل تداوم و کیفیت پوشش ها می باشد و لزوما به شرایط استفاده یا عملکرد ماده خورنده در واقعیت بستگی ندارد. مدت زمان ازمون خوردگی بایستی متناوب باشد . دوره های 8 ساعته یا 16 ساعته معمولا مناسب هستند . امتیاز حفاظت باید مطابق با استاندارد ISO 10289 به هر قطعه مورد آزمون اختصاص داده شود . پس از هر آزمایش برای بررسی ظاهر قطعه بایستی حداقل 8 ساعت از خوردگی قطعه گذشته باشد . برای بررسی مواد پلاستیک آبکاری شده ، روش های آزمون خوردگی و چرخه حرارتی ترکیب شده است . آزمون خوردگی ممکن است با آزمون چرخه حرارتی در شرایط 3 و 4 و5 ترکیب شود . برای قطعات آبکاری شده در شرایط محیطی 3 ، دو چرخه لازم است و برای شرایط محطی 4و 5 ، سه چرخه لازم است . هرچرخه ترکیبی حرارتی و خوردگی شامل مراحل زیر است : چرخ 16 ساعته از آزمون CASS ، شستشو با آب مقطر ، انجام چرخه حرارتی
