Welcome to our website! We work for you

مقاومت در برابر تیره شدن پوشش آبکاری نیکل الکترولس

تیره شدگی ( بدلیل تماس با گاز های خوردنده در غلظت های طبیعی) تحت شرایط اتمسفری برای رسوبات الکترولسی نیکل در مقایسه با فلزات آبکاری الکتریکی شده، شدت کمتری دارد که برای هر دو نوع Ni-P وNi-B صدق می کند.

سطوح آبکاری الکتریکی حتی در محیط های غیر صنعتی(مثلا روستایی) تنها بعد از چند روز به رنگ خاکستری در می آیند. در مقابل پوشش های Ni-P که به صورت زرد قهوه ای کم رنگی هستند برای زمانه های طولانی بدون تغییر می مانند. پوشش هایی که دارای بیشترین مقاومت به تیره شدن هستند عبارتند از: رسوبات غنی از فسفر حاصل از حمام الکترولسی نسل سوم که عاری از فلزات سنگین و ترکیبات گوگرد دار می باشند.

آبکاری نیکل الکترولس

ولی پوشش های Ni-B  مقاومت کمتری دارند. در استفاده از این قبیل پوشش ها، ابتدا قبل از هر عملیاتی باید کروماته شوند یا اینکه با یک پوشش آلی نازک درزگیری شوند تا از تیره شدگی جلوگیری شود. این امر که آلیاژ Ni-P یک لایه غیر فعال بسیار موثری فراهم می کند کاملا مورد تایید است.

 برای رسوبات الکترولسی نیکل معمولا از تست غوطه وری در اسید نیتریک استفاده می کنند. نمونه آبکاری الکترولسی شده در محلول اسید نیتریکی که با آب مقطر به نسبت 1:1 رقیق شده قرار میگیرد( در دمای اتاق) بعد از 20 ثانیه یک لایه نازک تیره تشکیل می شود و به نظر می رسد که پوشش فوق مقاومت به تیره شدن بسیار کمی داشته باشد.

تست اسید نیتریک و نتایج آن با شرایط زیر بررسی می شود:

1- پوشش هایی با درصد فسفر کمتر از 8-9 %

2- وجود تخلخل در یک پوشش

3-پوشش های حاوی گوگرد

4-پوشش های حاوی فلزات سنگین

5- پوشش هایی که از تست اسپری نمک (حداقل 500 ساعت مطابقASTMB117) رد می شوند. در حالیکه مقاوم به تیرگی و خوردگی خوبی در شرایط کاری دارند. رسوباتی که تحت تنش کشش قوی هستند نیز قادر به پاس کردن این تست نمی باشند. به دلایل فوق این تست در استاندارد های ارزیابی پوشش های الکترولسی استفاده نمی شوند.

مطالب مرتبط

تمام حقوق این سایت متعلق به شرکت پویاب فلز میباشد